chlorowanie

Chlorowanie to proces chemiczny polegający na dodawaniu chloru lub związków chloru do substancji w celu uzyskania dezynfekcji, sanitacji i utleniania. Najczęściej stosuje się je w uzdatnianiu wody, gdzie chlor niszczy patogeny oraz utrzymuje w sieci dystrybucyjnej środek dezynfekcyjny.

W wodzie chlor tworzy kwas podchlorawy HOCl i jon podchloritowy OCl−. Proporcje HOCl i OCl− zależą od pH: kwas podchlorawy dominuje przy niższym pH i jest silniejszym środkiem dezynfekcyjnym. Skuteczność zależy także od temperatury, czasu kontaktu oraz obecności materii organicznej i zawiesiny.

Chlorowanie może być prowadzone za pomocą chloru gazowego, podchlorynu sodu (NaOCl) lub podchlorynu wapnia (Ca(OCl)2). W uzdatnianiu wody pitnej chlor dodawany jest, by zapewnić odpowiedni poziom resztkowy chloru w sieci. W basenach chlorowanie służy ochronie sanitarnej i często towarzyszy kontroli pH. Stosuje się warianty, takie jak breakpoint chlorination i chloraminacja, które lepiej radzą sobie z amoniakiem oraz stabilizują działanie dezynfekcji.

Bezpieczeństwo i produkty uboczne: Chlor jest toksyczny i żrący; narażenie może podrażniać oczy, skórę i drogi oddechowe. Produkty uboczne dezynfekcji, takie jak trihalometany (THM) i kwasy haloacetowe (HAA), powstają, gdy chlor reaguje z naturalnymi związkami organicznymi. Regulacje dążą do zrównoważenia skuteczności dezynfekcji z ograniczaniem powstawania produktów ubocznych.

Środowiskowe i regulacyjne aspekty: Po uzdatnianiu resztki chloru mogą być dechlorowane przed odprowadzaniem do środowiska, by chronić organizmy wodne. Projektowanie i eksploatacja systemów uwzględnia czynniki CT (stężenie × czas kontaktu), kontrolę pH oraz monitorowanie poziomów chloru w wodzie i ściekach.