celowanie

Celowanie to czynność ukierunkowywania narzędzia celowego w kierunku celu w celu uzyskania trafienia w zamierzony punkt. Dotyczy broni palnej, łucznictwa i innych dyscyplin strzeleckich. W praktyce obejmuje dobór i ustawienie przyrządów celowniczych, utrzymanie stabilnej postawy oraz kontrolę oddechu i nacisku spustu lub wyzwolenia. W efekcie powstaje obraz celowy, czyli zgranie oka, celownika i celem w jednej linii wzroku.

W broni palnej zwykle celuje się przez zestawienie przedniego i tylnego celownika z celem. Obraz celowy powstaje, gdy celownik znajduje się w jednej linii z celem. Dostępne są różne rodzaje przyrządów: mechaniczne (przedni i tylny celownik) oraz optyczne (lunety, kolimacyjne, celowniki holograficzne).

W zeroingu, czyli wyzerowaniu, dopasowuje się kąty i punkty celowania tak, by strzał trafiał w zamierzony punkt na określonej odległości. Regulacje wykonuje się zwykle w krokach, poprzez naciskanie na pokrętła, często na dystansie 25–100 m.

W łucznictwie celowanie wiąże się z utrzymaniem odpowiedniego naciągu, stabilnego prowadzenia dłoni i ramion oraz wyważenia ruchów. Strzelec utrzymuje obraz celowy między oczami a tarczą i dokłada starania, by ruchy w całym ciele były płynne i powtarzalne.

Bezpieczeństwo i zgodność z przepisami to podstawy każdej praktyki celowania. Zawsze stosuje się zasady bezpiecznego obchodzenia z bronią i przestrzeganie lokalnych przepisów.