broncodebeheer

Broncodebeheer, vaak aangeduid als versiebeheersystemen, is het beheer van wijzigingen in broncode en andere digitale artefacten. Het doel is om bij te houden wie wat wanneer heeft gewijzigd, zodat meerdere ontwikkelaars efficiënt kunnen samenwerken, wijzigingen terug kunnen zetten en releases kunnen plannen.

Een versiebeheersysteem bewaart een repository met een geschiedenis van veranderingen. Belangrijke concepten zijn commits (een set wijzigingen die als één logische eenheid worden vastgelegd), branches (Lijn van ontwikkeling die losstaat van de hoofdversie), merges (het samenvoegen van wijzigingen), en tags (markeringen voor releases). Er bestaan twee hoofdbenaderingen: gedistribueerde systemen zoals Git en Mercurial, en gecentraliseerde systemen zoals Subversion. In gedistribueerde systemen heeft elke clone een volledige geschiedenis, wat offline werken mogelijk maakt.

In praktijken worden workflows zoals feature-branches, Git Flow of fork-werkstromen toegepast. Code wordt vaak via pull requests of merge requests ter review gelegd, geautomatiseerde tests en continuous integration (CI) worden gebruikt om kwaliteit te waarborgen.

Veel gebruikte tools en platforms zijn Git, met hostingdiensten als GitHub, GitLab en Bitbucket. Deze platforms bieden repository-, issue-, CI/CD-, en beveiligingsfunctionaliteit; ze ondersteunen authenticatie, toegangsrechten en digitale handtekeningen van commits.

Broncodebeheer heeft zich ontwikkeld sinds de jaren tachtig en negentig met systemen als CVS en Subversion, maar Git is sinds 2005 dominant geworden in de open source en veel commerciële omgevingen. Het ondersteunt veilige samenwerking, traceerbare change history en efficiënte workflows voor moderne softwareontwikkeling.