bijgesproken

Bijgesproken is de past participle van het Nederlandse werkwoord bijspreken. Het duidt meestal op het toevoegen van een opmerking of verduidelijking aan wat eerder is gezegd, of op het toevoegen van iemand of een group in een gesprek. De nuance hangt af van de context: het kan verwijzen naar het aanvullen van een verklaring met een extra punt, of naar het aanspreken of noemen van iemand anders in een discussie.

Etymologie en gebruiksverband: bijspreken bestaat uit het voor-voegsel bij- met spreken en betekent in feite “als aanvullend spreken” of “een opmerking toevoegen.” Het participeel bijgesproken wordt gebruikt in voltooide tijden en als bijvoeglijk naamwoord: bijvoorbeeld in zinnen als “Ik heb nog een punt bijgesproken” of “De opmerking werd bijgesproken door de secretaris.” In formele teksten kan het ook verwijzen naar correcties of aanvullingen in notulen of verslagen: “De notulen zijn bijgesproken.”

Verschillende toepassingen:

- In een gesprek of debat: iemand voegt een aanvullende opmerking toe, bijvoorbeeld: “Tijdens het gesprek sprak hij nog een punt bij.”

- In verslaglegging: aanpassingen of aanvullingen worden gedaan aan wat eerder is opgeschreven, bijvoorbeeld notulen of rapporten: “De notulen zijn bijgesproken.”

Nauwkeurigheid en verwante termen: bijspreken verschilt van bespreken (een onderwerp behandelen of van gedachten wisselen) en van toespreken (iemand adresseren of toespreken). Als past participle heeft bijgesproken vooral betrekking op het toevoegen van opmerkingen of correcties aan wat al is gezegd of vastgesteld.

Voorbeelden:

- Hij heeft tijdens de vergadering nog een punt bijgesproken.

- De secretaris heeft de notulen bijgesproken.