bijbelwetenschappers

Bijbelwetenschappers zijn onderzoekers die de Bijbel bestuderen vanuit historisch-kritische, taalkundige en literatuurwetenschappelijke invalshoeken. Zij onderzoeken de ontstaansgeschiedenis van bijbelse teksten, hun talen (Hebreeuws, Aramees, Koine-Grieks) en de culturele en religieuze context van het oude Nabije Oosten en de vroege christelijke gemeenschappen.

Onderzoeksgebieden omvatten tekstkritiek, redactionele kritiek, bronkritiek, vormkritiek, literaire kritiek, canonvorming, intertestamentaire literatuur, archeologie en receptiegeschiedenis. Zij publiceren kritische edities, commentaren en monografieën en dragen bij aan theologie, prediking en onderwijs. Het werk van bijbelwetenschappers is vaak interdisciplinair en kan zowel religieuze als seculiere lezers bedienen.

Binnen de Nederlandse en Vlaamse academische wereld bevinden bijbelwetenschappers zich vooral aan universiteiten en onderzoeksinstituten. Hun benadering kan variëren van historisch-critical tot meer literair of culturele interpretaties, en uitkomsten worden gebruikt in onderwijs, prediking, beleid en media.

Hoewel sommige bijbelwetenschappers confessional zijn, streeft velen naar zorgvuldige, historisch verantwoorde interpretaties en contextualisering van teksten. Aan moderne bijbelwetenschap worden ook digitale hulpmiddelen en internationale samenwerkingsnetwerken toegepast, zoals tekstuele databases, editiemontages en vergelijkende databanken.