bewaarcontracten

Een bewaaarcontract is een overeenkomst waarbij de bewaargever waardevolle zaken of documenten in bewaring geeft aan een bewaarnemer, met de verplichting om zorg te dragen voor de veiligheid en bij verzoek of bij afloop van de contractduur de goederen te retourneren. De eigendom blijft bij de bewaargever; de bewaarnemer verkrijgt slechts de bewaring.

Veel voorkomende toepassingsgebieden zijn onder meer bankkluisbewaring, opslag van kunst en antiek, dossiers en andere waardevolle objecten. Ook notarissen, financiers en opslagbedrijven kunnen als bewaarnemer optreden. Het contract regelt wat precies in bewaring wordt gegeven, tegen welke vergoeding en onder welke voorwaarden de bewaarnemer de goederen mag beheren, controleren en teruggeven.

Belangrijke verplichtingen van de bewaarnemer zijn onder meer: zorgvuldige en veilige opslag, bescherming tegen verlies, diefstal en schade, en naleving van eventuele speciale aanwijzingen (zoals verzekering of labelen). De bewaarnemer moet in principe handelen alsof hij de goederen zelf bewaart en bij bevoegdheid of opdracht de goederen kunnen verwijderen of openen indien nodig, en bij teruglevering in dezelfde staat.

Aansprakelijkheid en risico’s hangen samen met nalatigheid of fout van de bewaarnemer. Doorgaans is de bewaarnemer aansprakelijk voor verlies of beschadiging door eigen schuld, tenzij sprake is van overmacht, inherente kenmerken van de zaak, of contractueel tot vrijwaren is afgesproken. Het bewaarbeid wordt beëindigd wanneer de goederen teruggegeven worden of bij afloop en beëindiging van het contract. Bewaarcontracten onderscheiden zich zo van eigendomsoverdracht of verhuur doordat eigendom bij de bewaargever blijft en de kernplicht is beveiliging en teruglevering.