backscatterinformatie

Backscatterinformatie verwijst naar de informatie die voortkomt uit de teruggekaatste elektromagnetische straling van oppervlakken, zoals verkregen door radarsensoren op satellieten of vliegtuigen. In de remote sensing context wordt meestal gesproken over de backscattercoëfficiënt, vaak uitgedrukt als sigma0, waarmee de intensiteit van de teruggevuurd energie wordt gekwantificeerd. Deze informatie kan in verschillende polarisaties en op diverse golflengten worden gemeten.

Het terugkaatsingsmechanisme hangt af van de oppervlaktestructuur, de vochtigheid, de samenstelling van het materiaal en de elektro-dielektrische eigenschappen. Schelpen, landbouwgewassen, bos, water en verhardingen leveren uiteenlopende signaalniveaus op. De meetresultaten worden beïnvloed door de invalshoek van het radarstralen, de golflengte en de gebruikte polarisatie (bijvoorbeeld VV, VH). Verschillende sensoren (zoals C- en L-band SAR) leveren daardoor complementaire backscatterinformatie.

Verwerking en interpretatie van backscatterinformatie omvatten radiometrische calibratie, correcties voor geometrische vervormingen en speckle-ruis, evenals normalisatie over tijd en sensor. Hiermee kunnen veranderingen en verschillen in oppervlakken beter worden vergeleken. InSAR-technieken gebruiken de fase-informatie van backscatter voor hoog-druppelende toepassingen, maar beperken zich niet tot de magnitude van de teruggekaatste straling.

Toepassingen van backscatterinformatie zijn breed: landgebruik- en landbedekkingsclassificatie, monitoren van gewassen en bodembestanddelen zoals vochtgehalte, bosdichtheid en stedelijk beheer, evenals snelle overstromings- en rampenmonitoring. De interpretatie vereist vaak combinatie met aanvullende gegevens en kennis van lokale omstandigheden.