asynchronisatie

Asynchronisatie is het proces waarbij tijdsafstemming tussen onderdelen losgekoppeld wordt, zodat ze zonder vaste synchronisatie kunnen plaatsvinden.

In informatica en software-ontwikkeling verwijst asynchronisatie vooral naar niet-blokkerende operaties. In asynchrone programma’s kunnen lange IO-bewerkingen, zoals netwerkverzoeken of bestand lezen, op de achtergrond worden uitgevoerd terwijl de hoofdtaak verder gaat. Implementaties gebruiken vaak callbacks, promises/futures of async/await in combinatie met een event loop of taakplanner. De belangrijkste voordelen zijn betere responstijden, efficiënter gebruik van resources en betere schaalbaarheid; de nadelen betreffen verhoogde complexiteit, moeilijkheden bij foutafhandeling en debugging, en een groter risico op racecondities zonder correcte synchronisatie.

In hardware en communicatie kan asynchronisatie slaan op methoden waarbij signalen niet door een gedeelde klok worden gesynchroniseerd. Bijvoorbeeld bij asynchrone seriële communicatie worden bits verzonden met start- en stopbits, in plaats van te vertrouwen op een gedeelde klok. Ook in elektrische motoren, zoals asynchrone (inductie)motoren, ontstaat beweging zonder direct nauwkeurig momentane afstemming met een driverklok.

Asynchrone systemen worden vaak geassocieerd met event-driven ontwerp en berichtgerichte architecturen, zoals messaging queues en pub/sub-systemen. Belangrijke overwegingen zijn betrouwbaarheid, idempotentie en foutafhandeling bij asynchrone processen.