apelacje

Apelacja to jeden z podstawowych środków odwoławczych w polskim systemie prawnym. Jest to możliwość zaskarżenia wyroku wydanego przez sąd pierwszej instancji przed sądem drugiej instancji. W polskim porządku prawnym apelacja dotyczy zwykle spraw cywilnych i karnych. W zależności od postępowania i materii, złożenie apelacji prowadzi do ponownego rozpoznania sprawy przez sąd apelacyjny, który może utrzymać zaskarżone orzeczenie w mocy, zmienić je całościowo lub częściowo, albo je uchylić i przekazać do ponownego rozpoznania.

Podstawą apelacji są zwykle zarzuty naruszenia przepisów prawa, błędów w ustaleniach faktycznych poczynionych w postępowaniu pierwszej instancji oraz naruszeń przepisów postępowania. Sąd drugiej instancji dokonuje oceny całości materiału dowodowego i może wydać nowe orzeczenie zgodne z prawem, a w razie potrzeby orzec o zmianie lub uchyleniu wyroku i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania.

Procedura apelacyjna zaczyna się od wniesienia apelacji do sądu, który wydał zaskarżone orzeczenie. Pismo apelacyjne powinno zawierać oznaczenie stron, zaskarżonego wyroku, zarzuty i żądanie, a także uzasadnienie. Po doręczeniu apelacji stronie przeciwnej, sprawa trafia do sądu apelacyjnego, który prowadzi postępowanie w granicach zgromadzonego materiału dowodowego i na jego podstawie wydaje orzeczenie.

W odróżnieniu od kasacji, która trafia do Sądu Najwyższego i koncentruje się na naruszeniach prawa, apelacja obejmuje również kwestie faktyczne i może prowadzić do zmiany treści wyroku. Apelacje stanowią część dwustopniowego systemu rozpoznawania spraw.