alcoholconcentratie

Alcoholconcentratie verwijst naar de hoeveelheid ethanol aanwezig in een vloeistof, uitgedrukt als een percentage van het totale volume. In drankproducten wordt dit gewoonlijk aangegeven als ABV, Alcohol By Volume. Soms wordt ook de term 'proof' gebruikt, afhankelijk van het land, maar ABV is de gangbare maat in de meeste regio's. De term kan ook slaan op de bloedalcoholconcentratie (BAC) bij mensen, de verhouding ethanol in het bloed.

Voor voedingsmiddelen en dranken varieert ABV sterk: bier meestal 4–6% ABV, wijn circa 12–14% ABV, sterke drank 40% ABV of hoger. De exacte concentratie wordt beïnvloed door gistings- en distillatieprocessen, rijping en verdunning met water. ABV wordt meestal bepaald met densiteitsmeting of laboratoriumanalyse; in de industrie worden kalibratiemethoden en referentiematerialen gebruikt. Op veel etiketten wordt de ABV expliciet vermeld, zodat consumenten de sterkte van een drankje kunnen inschatten.

BAC is de concentratie van ethanol in het bloed en wordt doorgaans uitgedrukt in promille (‰). Een hogere BAC vermindert rijvaardigheid en vergroot gezondheidsrisico’s. De concepten ABV en BAC zijn verwant maar gelden in verschillende context: ABV voor dranken, BAC voor het individu. De aandacht voor alcoholconcentratie is belangrijk in regelgeving, etikettering en gezondheidscommunicatie.