akceptacji

Akceptacja to pojęcie używane w psychologii, socjologii i praktyce społecznej, oznaczające uznanie wartości, zgodę na coś lub przyjęcie określonej rzeczywistości. W polskim języku istotną rolę odgrywa forma akceptacji, którą w zdaniach takich jak „poziom akceptacji” używa się w sensie dopełniacza. Termin obejmuje zarówno akceptację siebie (samoakceptacja), jak i akceptację innych osób, norm społecznych czy sytuacji życiowych.

Pochodzi od łacińskiego acceptare, a w polszczyźnie ukształtował się przez różne wpływy zachodnie; akceptować to czynność uznawania, przyjmowania lub zgody na coś. W praktyce językowej „akceptacja” zwykle łączy się z pozytywną oceną i otwartością.

W psychologii akceptacja jest kluczowym elementem zdrowia psychicznego i elastyczności psychicznej; w terapii, zwłaszcza w terapii akceptacji i zaangażowania (ACT), podkreśla się konieczność akceptowania myśli i uczuć bez oceniania ich jako złych lub dobrych. W kontekstach społecznych akceptacja odnosi się do uznania norm, tożsamości i praw do bycia akceptowanym przez grupy społeczne.

Pozytywna akceptacja bywa postrzegana jako sposób na ograniczenie cierpienia; jednak krytycy zwracają uwagę, że nadmierna akceptacja może prowadzić do pasywności lub utrwalania szkodliwych zachowań, jeśli nie idzie w parze z zaangażowaniem i zmianą. Synonimy i powiązane pojęcia to aprobata, zgoda, samoakceptacja i akceptacja społeczna.

Zobacz również: akceptacja, samoakceptacja, akceptacja społeczna, Terapia akceptacji i zaangażowania.