afstromingswater

Afstromingswater is in de hydrologie het gedeelte van het water dat een gebied verlaat via de uitmonding van zijn watersysteem, bijvoorbeeld een rivier, sloot of drainagekanaal. Het omvat directe oppervlakteafvoer die bij een regenbui direct over het land stroomt en de ondergrondse afvoer (grondwaterafvoer of baseflow) die met vertraging in het watersysteem terechtkomt. Samen bepalen deze stromingen hoeveel water het gebied verlaat.

De afstroming wordt doorgaans uitgedrukt in debiet (Q), uitgedrukt in kubieke meters per seconde bij de monding. De tijdsvariatie in afstromingswater wordt weergegeven in hydrographs en hangt af van factoren zoals neerslagintensiteit, verdamping, bodemdoorlatendheid, bodemtype, landgebruik en topografie. Urbanisatie en klimaatverandering kunnen deze patronen wijzigen door toenemende oppervlakkige afvoer en veranderde grondwaterstromen.

Afstromingswater is van belang voor waterbeheer en ruimtelijke planning. Het is onderdeel van de waterbalans van een gebied en wordt gebruikt bij hydrologische modellering, het ontwerp van dijken en drainage, en bij het inschatten van overstromingsrisico’s. Daarnaast beïnvloedt het transport van verontreinigingen en daarmee de waterkwaliteit van ontvangende wateren.

Zie ook: debiet, hydrologie, watersbalans.