Vuurondersteuning

Vuurondersteuning is een verzamelterm voor vuurmiddelen en -diensten die worden ingezet om de manoeuvre van eigen troepen te ondersteunen en de vijandelijke weerstand te verminderen. Het doel is om vijandelijke posities en versterkingen te neutraliseren, de zichtbaarheid en bewegingsvrijheid van eigen troepen te vergroten en de kans op succes van de operatie te verhogen. Vuurondersteuning kan zowel direct als indirect zijn en kan worden ingezet door land-, lucht- en zeemacht.

Soorten vuurondersteuning zijn onder meer indirect vuur, direct vuur en luchtondersteuning. Indirect vuur omvat artillerie, mortieren en raketartillerie die doelwitten op afstand raken zonder zichtcontact tussen schutter en doelwit. Direct vuur betreft vuur vanuit korte afstand of zichtbaar doelwit, bijvoorbeeld machinegeweren, antitankwapens en tankkanonvuur. Luchtondersteuning omvat close air support (CAS) door vliegtuigen of helikopters die nauwkeurig vuur leveren op vijandelijke doelwitten. Maritieme vuurondersteuning verwijst naar kust- of scheepskanonvuur dat op landgerichte doelen kan worden gericht.

Planning en uitvoering verlopen doorgaans via een Fire Support Plan en Fire Support Teams met Forward Observers die doelen markeren en vuur coördineren. Een gebruikelijke procedure is call-for-fire, waarbij de commandant doellocatie, identificatie, vuurmethode, salvo- of tijdsperiode en eindsignaal opgeeft. Fires kunnen pre-planned, on-call of immediate zijn, afhankelijk van de situatie.

Coördinatie en veiligheid zijn cruciaal. Vuurondersteuning moet de deconflictie met eigen troepen waarborgen en voldoen aan regels voor engagement en civiel-militair protection, inclusief minimisatie van burgerlachtoffers en collateral damage.