Home

Verbrandingswarmte

Verbrandingswarmte is de hoeveelheid warmte die vrijkomt bij de volledige verbranding van een stof met zuurstof onder standaardomstandigheden. Dit wordt uitgedrukt als de enthalpieverandering van de verbranding, ΔH°c, en is doorgaans negatief omdat energie wordt released. De verbrandingswarmte kan per mol (kJ/mol) of per kilogram (kJ/kg of MJ/kg) worden uitgedrukt.

Bij brandstoffen wordt vaak onderscheid gemaakt tussen de hogere verwarmingswaarde (HHV) en de lagere verwarmingswaarde (LHV).

De verbrandingswarmte wordt meestal experimenteel bepaald met bomb calorimetrie. Een monster wordt volledig verbrand in een

Algemene relatie: voor een koolwaterstofformule CxHy kan ΔH°c ongeveer worden berekend met ΔH°c ≈ x·ΔH°f(CO2) + (y/2)·ΔH°f(H2O) − ΔH°f(CxHy).

Toepassingen omvatten beoordeling van de energie-inhoud van brandstoffen, ontwerp van verwarmings- en motor systemen, en energiebalansen.

HHV
gaat
uit
van
water
in
de
producten
als
vloeibaar
water,
terwijl
LHV
veronderstelt
dat
water
als
waterdamp
achterblijft.
Het
verschil
tussen
HHV
en
LHV
bedraagt
de
latentiewaarde
van
de
gevormde
waterdamp
en
zegt
iets
over
de
bruikbare
energie
in
verschillende
systemen.
afgesloten
kamer
(de
bom)
met
zuiver
zuurstof;
de
opgetelde
temperatuurstijging
in
een
calorimetervat
wordt
omgezet
in
de
geproduceerde
warmte,
rekening
houdend
met
de
massa
en
warmtecapaciteit
van
de
calorimeter.
Hierbij
zijn
ΔH°f
de
standaardvormingenthalpieën;
de
uitkomst
is
negatief,
wat
de
exotherme
aard
aangeeft.
De
verbrandingswarmte
hangt
af
van
mate
van
volledige
versus
incomplete
verbranding
en
van
de
toestand
van
water
in
de
producten.