Resisteren

Resisteren is een Nederlands werkwoord dat betekent zich tegen iets te verzetten of weerstand te bieden tegen druk, verleiding of invloed. Het kan verwijzen naar persoonlijke keuzes, sociaal of politiek verzet, of algemene tegenstand tegen een autoriteit of beleid. In toon en nuance draagt resisteren vaak een formeel of principieel karakter.

Het woord stamt uit het Latijnse resistere (tegenover staan, weerstaan) via het Oud- of Middelnederlands en verwante Germaanse talen. In het moderne Nederlands wordt resisteren vaak gezien als een synoniem van weerstaan, maar het draagt doorgaans een nadruk op bewuste, georganiseerde of principiële tegenstand.

Het werkwoord is regulariserend in de vervoeging. Tegenwoordige tijd: ik resisteer, jij resisteert, hij/zij resisteert; wij resisteren, jullie resisteren, zij resisteren. Verleden tijd: resisteerde, resisteerden; voltooide tijd/participium: geresisteerd. Resisteren wordt meestal gevolgd door tegen, bijvoorbeeld resisteren tegen druk of verleiding, of gebruikt in de uitdrukking weerstand bieden tegen iets. Voorbeelden: “De burgers resisteerden tegen de onderdrukking.” “Zij resisteren tegen verleiding.” De nuance kan bestaan naast verwante uitdrukkingen zoals weerstand bieden of verzet plegen.

Gerelateerde termen in het Nederlands omvatten weerstand en resistentie (in biologische of technologisch-technische context). Het woord resisteren verschijnt vaker in formele of academische taal, bij discussies over verzet, beleidskritiek en ethische keuzes. Zie ook: weerstand, verzet, resistentie, en het Engelse resist.