Polisdekking

Polisdekking is de mate waarin een verzekeringspolis schade of verlies dekt, zoals vastgelegd in de polisvoorwaarden. Het omvat de gedekte risico's, het maximale bedrag dat wordt uitgekeerd (dekkinglimiet), het eigen risico en de duur van de dekking, evenals het geografische bereik. De exacte dekking varieert per polis en per risicotype.

Uitsluitingen staan in de polisvoorwaarden en beperken wat wel en niet wordt vergoed. Endorsements of aanvullende clausules kunnen de dekking uitbreiden of verduidelijken. De uiteindelijke dekking wordt bepaald door de combinatie van dekkinglimiet, eigen risico, uitsluitingen en eventuele voorwaarden die in de polis zijn opgenomen. Daarnaast kunnen er territoriale beperkingen of specifieke voorwaarden per gebeurtenis gelden.

Bij een schadegebeurtenis dient de verzekerde de claim zo snel mogelijk in; de verzekeraar beoordeelt de claim op basis van de polis en keert uit tot de hoogte van het afgesproken dekkingbedrag, meestal tot het dekkinglimiet minus het eigen risico. Voorbeelden van polisdekking zijn woonverzekeringen met opstal- en inboedeldekking, autoverzekeringen met WA- en cascodekking, en aansprakelijkheidsverzekeringen. Polisdekking geeft zo een concreet beeld van wat wel of niet vergoed wordt en onder welke voorwaarden.