Onderzoeksrapportage

Een onderzoeksrapportage is een schriftelijk document waarin de feiten, bevindingen en conclusies van een nader onderzoek worden gepresenteerd. Het doel is feiten vast te stellen, omstandigheden te duiden en waar mogelijk aanbevelingen te doen. Onderzoeksrapportages komen voor in verschillende domeinen zoals bedrijfsleven, overheid, rechtspraak en journalistiek, en kunnen zowel intern als extern worden opgesteld.

Een typische onderzoeksrapportage bevat onder meer de scope en doelstellingen, de gehanteerde werkwijze, de gebruikte bronnen en bewijsmateriaal, een tijdlijn met feitelijke gebeurtenissen, kernbevindingen, analyse en uiteindelijk conclusies en aanbevelingen. Vaak wordt ook een samenvatting voor management of opdrachtgever opgenomen, evenals bijlagen en een overzicht van betrokkenen.

Het opstellen volgt doorgaans een systematische aanpak: planning, verzamelen van documenten, interviews, observaties en data-analyse; alle bevindingen dienen verifieerbaar en traceerbaar te zijn. De toon is feitelijk en objectief; aannames worden benoemd en conclusies moeten gedragen worden door het bewijsmateriaal. Privacy, vertrouwelijkheid en juridisch-secure behandeling van gegevens gelden als belangrijke randvoorwaarden.

Juridisch en ethisch kader: afhankelijk van de context kan een onderzoeksrapportage onderworpen zijn aan wettelijke regels, interne governance-normen of nieuwsrecht. De rapportage ondersteunt verantwoording en besluitvorming en kan openbaar gemaakt worden of aan autoriteiten worden verstrekt, soms met redactionele aanpassingen om privacy te beschermen.

Vertrouwelijkheid en validatie: bij externe opstelling kan een opdrachtgever kiezen voor een onafhankelijke verifiëring of audit-achtige review. Disseminatie vindt doorgaans plaats via een officieel rapport, beleidsdocument, of publicatie in de media, afhankelijk van het doel en de doelgroep.