Lijndiktes

Lijndiktes verwijzen naar de breedte of dikte van lijnen die in beelden en tekeningen worden toegepast. Het is een basisattribuut in grafische vormgeving, typografie, cartografie en technische tekeningen. De lijndikte beïnvloedt de visuele prominentie, leesbaarheid en de hiërarchie van elementen binnen een ontwerp.

In vectorsoftware is lijndikte een stroke- of lijnbreedte-attribuut dat kan worden aangepast zonder de vorm van de lijn te wijzigen; de lijn blijft scherp bij elke schaalvergroting. In rasterbeelden kan de weergave van lijndikte afhankelijk zijn van resolutie en anti-aliasing, wat vooral zichtbaar wordt bij dunne of lange lijnen.

Toepassingen variëren van kaartontwerp waarbij hoofd- en bijwegen verschillende diktes krijgen, tot typografie waar lettervormen glans of gewicht krijgen via de stroke. In grafische interfaces en tekenprogramma's bepaalt lijndikte mede de leesbaarheid en de visuele balans van pictogrammen, iconen en illustraties.

Bij het kiezen van een lijndikte staan factoren als doel, schaal, medium en reproduceerbaarheid centraal. Te dunne lijnen kunnen onleesbaar zijn op kleine schermen of in druk, terwijl te dikke lijnen de ruimte kunnen overheersen en details kunnen verbergen. Consistentie en voldoende contrast zijn belangrijke ontwerpprincipes.

Zie ook: stroke width, line weight, vector graphics, CAD, GIS, typography.