Kalligrafiestijlen

Kalligrafiestijlen verwijzen naar de verschillende vormen waarin handschrift kan worden vormgegeven. Ze ontstaan uit tradities die afhankelijk zijn van taal, cultuur en technische hulpmiddelen en kunnen worden gegroepeerd op basis van oorsprong, tijdperk en gebruikte gereedschappen. Stijlen variëren van strikte regelmatige vormen tot vrije, expressieve lijnen en worden vaak door elkaar gebruikt in moderne ontwerpen.

Historische westerse stijlen omvatten onder meer Carolingische minuskule, die rond de 8e tot 9e eeuw werd ontwikkeld om geschriften leesbaarder te maken; Gothic of Blackletter, met scherpe, hoekige lettervormen; en de humanistische minuskule plus de latere italische stijl, die overgaan van strak naar vloeiender en rondere vormen. Copperplate en Spencerian uit de 18e en 19e eeuw zijn bekend om hun elegante lijnen, slanke hairlines en fijne spitzpunten. Tegenwoordig bestaan er ook vernieuwingsstromingen binnen de moderne kalligrafie, die met snelle penseellijnen of flexibele pennenn werken.

Buiten West-Europa bestaan er uitgebreide tradities zoals Arabische kalligrafie met stijlen als Naskh en Thuluth, waarin ligaturen en ritmische herhaling essentieel zijn; Kufic, een geometrische vroegkaligrafie. Oost-Aziatische tradities omvatten Chinese kalligrafie met kaishu, xingshu en caoshu en Japanse shodo met kaisho, gyōsho en sōsho, waarin adem en beweging centraal staan.

Gereedschap en techniek spelen een cruciale rol: dippenpen met verschillende nib-typen, penseel, inkt en papier beïnvloeden lijndikte, kontrast en ritme. Moderne kalligrafie combineert vaak elementen uit meerdere tradities en legt meer nadruk op expressie en variabele druk. Toepassingen variëren van uitnodigingen en grafisch ontwerp tot kunstwerken en branding.