Informatiemodellen

Informatiemodellen zijn abstracte representaties van informatie binnen een domein. Ze beschrijven welke informatie bestaat, welke eigenschappen die informatie heeft en hoe ze met elkaar verbonden zijn. Doel is om begrip te creëren, communicatie tussen betrokkenen te vergemakkelijken en de basis te vormen voor systemen en processen die data beheren en uitwisselen.

Een informatiemodel bevat meestal entiteiten of concepten, kenmerken (attributen), relaties tussen entiteiten en beperkingen op data. Modellen kunnen op verschillende niveaus worden onderscheiden: conceptueel (hoog-niveau, domeingericht), logisch (ongeacht technologische implementatie, bijvoorbeeld ER-model of UML-klassendiagram), en fysiek (onderliggende database- of bestandsindelingen). Semantiek en metadata maken vaak onderdeel uit van het model.

Veel gebruikte benaderingen zijn relationeel modelleren (ER-model), UML-klasendiagrammen, ontologieën (bijv. OWL) en databasedefinitieschema’s. Informatiemodellen worden toegepast in informatiebeheer, bedrijfsarchitectuur, data-integratie, softwareontwikkeling en gegevensuitwisseling tussen systemen.

Voordelen zijn onder meer betere datakwaliteit, eenduidige definities, betere samenwerking tussen belanghebbenden en herbruikbaarheid van modellen. Nadelen of uitdagingen zijn onderliggende complexiteit, evolutie van vereisten, en de inspanning die nodig is om modellen in lijn te houden met systemen en processen. Goed beheer en governance zijn essentieel voor duurzaam gebruik.