Granulieren

Granuleren, ook wel granulation genoemd, is een proces waarbij poedervormige grondstoffen worden omgezet in korrelachtige deeltjes (granula). Door toevoeging van een bindmiddel en meestal een oplosmiddel ontstaat een samenhangende massa die later droogt of verdampt. Het doel is betere flow en compressie-eigenschappen, een uniforme inhoud van actieve bestanddelen, minder stofvorming en een betrouwbaardere dosering bij verwerking en verpakking.

Er bestaan twee hoofdbenaderingen: natte granulation en droge granulation. Natte granulation gebruikt een bindmiddel in vloeistof om de poedervormige bestanddelen te binden; de gevormde korrels worden daarna gedroogd. Droge granulation vereist geen vloeistof; methoden zijn roller-compaction of slugging, waarna het materiaal wordt fijngemalen tot korrels.

Belangrijke apparatuur omvat hoogsnelheidsgranulators, vloeibedgranulators, extrusie-sferonisatieapparatuur en droogers zoals tray- of fluid-bed droogers. Typische stappen zijn mengen, granuleren, drogen, malen en zeven, met mogelijk toevoeging van glijmiddelen of antiklontermiddelen om de eigenschappen te sturen.

Toepassingen vinden vooral plaats in de farmacie bij tablet- en capsuleproductie, maar granulatietechnieken worden ook gebruikt in de voedingsindustrie, dierlijke voeding, chemische producten en de landbouw (bijv. meststoffen). Voordelen zijn betere flow, inhoudsbewaking en compressie-eigenschappen; nadelen zijn gevoeligheid voor vocht, bindmiddelenkeuze, en procescomplexiteit bij schaalvergroting.

Kwaliteitscontrole omvat grootte- en vochtigheidsverdeling van granula, inhouduniformiteit, flow-eigenschappen en porositeit. Regulering en kwaliteitsnormen (bijv. GMP en farmacopoeën) begeleiden procesontwerp, validatie en documentatie van granulatieprocessen.