Elektronveld
Elektronveld is het quantumveld dat elektronen beschrijft als excitaties van een fermionisch veld dat over de ruimtetijd is gedefinieerd. In de kwantumveldtheorie bestaan elektronen en positronen als quanta van dit veld; het elektron is geen losdeeltje buiten het veld, maar een kwantumtoestand van het veld zelf. Het veld is pervasief en kan lokaal geëxciteerd worden om een elektron of een positron te produceren.
Wiskundig wordt het elektronveld beschouwd als een Dirac-veld ψ(x), een spinor met meerdere componenten. De veldoperatoren
Rol in het Standaardmodel: elektronen vormen samen met het elektronneutrino de lepton-dubbel. De linkshandige component e_L
Interpretatie: in quantumveldtheorieën zijn velden fundamenteler dan deeltjes; elektronen en positronen zijn excitations van het elektronveld.
Observables en toepassingen: de elektronveld levert de Feynmanregels voor berekeningen in quantum electrodynamica (QED). QED-berekeningen geven
Historisch: het idee ontstond uit de Dirac-vergelijking (1928); de ontwikkeling van de tweede kwantisatie en QED