Doorbreken

Doorbreken is een Nederlands werkwoord met de basisbetekenis 'door iets heen breken', en wordt zowel letterlijk als figuurlijk gebruikt. De etymologie ligt bij door- (door) en breken (to break).

Letterlijk gaat het om het openen of doorbreken van een fysieke barrière, zoals een deur, muur of afsluiting. In professionele contexten kan dit voorkomen bij brandweer, reddingsdiensten of bouw- en installatiewerken om toegang te krijgen of gevaar te verwijderen. Omdat het om ingrijpende handelingen gaat, is het vaak gebonden aan regels en veiligheidseisen; zonder toestemming openen van een deur is in veel situaties illegaal en riskant en kan het schade veroorzaken.

Figuratief gebruik van doorbreken verwijst naar het overwinnen van obstakels of het realiseren van een doorbraak in bijvoorbeeld een probleem, markt of carrière. Het werkwoord wordt vaak gecombineerd met een zelfstandig naamwoord zoals 'doorbraak' of in de uitdrukking 'doorbreken in' de markt, in de wetenschap, in de muziek of in de sport.

Voorbeelden: "De brandweer moest een deur openbreken." "Na jaren van onderzoek heeft het team eindelijk doorgebroken in de sector." "Het bedrijf heeft dit jaar in de internationale markt doorgebroken."

Zie ook: doorbraak, doorbrekend.

---