Denormalisatie

Denormalisatie is het proces waarbij een relationeel databaseschema zo wordt aangepast dat normalisatie-eisen worden losgelaten en redundantie wordt toegestaan. Het doel is betere leesprestaties en snellere queries, vooral in omgevingen met veel lezen en weinig schrijven. Het is het tegenovergestelde van normalisatie.

Toepassingsgebieden: denormalisatie wordt veel toegepast in OLTP-systemen met zware join-operaties of in datawarehousing en OLAP waar queries over meerdere tabellen vaak lang duren. In dergelijke gevallen worden tabellen vereenvoudigd door denormalisatie, of wordt samengevoegde informatie redundante opgeslagen.

Technieken: dupliceren van kolommen uit gerelateerde tabellen, samenvoegen van entiteiten in één brede tabel, het voorberekenen van aggregaties, het gebruik van materialized views, of caching. Soms wordt een brede tabel (wide table) gemaakt.

Voordelen en risico's: denormalisatie kan leiden tot betere leesprestaties en minder benodigde joins, waardoor queries eenvoudiger worden. Nadelen zijn onder meer toegenomen opslagruimte, kans op inconsistentie bij updates, en complexere ETL-processen en onderhoudskosten.

Overwegingen en best practices: gebruik denormalisatie waar leesprestaties voorop staan en de onderhoudskosten beheersbaar blijven. Documenteer afhankelijkheden, implementeer mechanismen zoals triggers of ETL-processen die updates consistent houden, en beschouw alternatieven zoals caching of materialized views.

Voorbeeld: in een winkelapplicatie kan een ordertabel denormaliseren door klantnaam en adres direct in de order op te slaan, zodat rapportages geen constante joins vereisen. In een datawarehouse kunnen feitentabellen gekoppelde dimensie-attributen bevatten om snelle rapportages mogelijk te maken.