Aluminiumhuid

Aluminiumhuid is de naam voor de dunne, beschermende oxidehuid die op onbehandeld aluminiumoppervlak ontstaat wanneer het met lucht in aanraking komt. Deze huid bestaat hoofdzakelijk uit aluminiumoxide (Al2O3) en ligt direct op het metaal. Bij gewone, niet-gedoepte oppervlakken is de native oxide meestal slechts enkele nanometer dik; door elektrolytisch anodiseren kan de huid kunstmatig worden verdikt tot enkele tot tientallen micrometers, wat de slijtvastheid en corrosiebestendigheid vergroot.

De oxidehuid vormt een barrière tegen water, zuurstof en andere agressieve stoffen, waardoor aluminium bestand is tegen corrosie in veel omgevingen. Het proces is zelfherstellend: beschadigde delen van de huid kunnen opnieuw oxideren en zo bescherming herstellen. Maar in omgevingen met chloriden of bij bepaalde legeringen kan de huid relatief snel worden aangevallen, wat tot putcorrosie kan leiden.

Toepassingen en verwerking: in de industrie is de aluminiumhuid vaak gewenst als beschermende laag. Voor betere hechting van verf, lijm of coating is oppervlaktebehandeling nodig (ontvetten, chemische of mechanische schuring, en soms probleemoplossende behandelingen) omdat de oxidelaag minder poreus en minder chemisch reactief is. Anodiseren wordt veel gebruikt om de oxidehuid te verzwaren, te verhard en te kleuren.

Onderhoud en milieu: de huid vereist geen speciale zorg beyond normale reiniging; agressieve chemicaliën kunnen de huid aantasten. Aluminium en zijn oxidehuid zijn grotendeels recycleerbaar; bij recycling blijft de oxidehoudende laag onderdeel van het weer te smelten metal.