Aflossingen

Aflossingen zijn afbetalingen van geleend kapitaal in de loop van de tijd. In financiële context betreft dit het deel van periodieke betalingen dat dient om de hoofdsom van een lening te verminderen. Aflossingen staan los van rente, en ze volgen een afgesproken aflossingsschema. Ze kunnen vast zijn of variabel, en soms zijn er extra aflossingen mogelijk.

Er bestaan verschillende aflossingsschema’s. Bij een lineaire lening wordt elke periode een vast bedrag aan hoofdsom afgelost, waardoor de rente—die over de nog uitstaande hoofdsom wordt berekend—daalt en de totale betaling daardoor afneemt. Bij een annuïteitenlening blijft de totale betaling per periode gelijk, maar verandert de samenstelling: aanvankelijk bestaat een groter deel uit rente en later uit aflossing. Andere varianten omvatten flexibele schema’s of ballonbetalingen aan het einde van de looptijd.

Toepassingen vinden plaats bij hypotheken, consumptieve leningen en bedrijfsleningen, en in de publieke sector bij obligaties en langlopende kredieten. In de boekhouding betekent aflossing de vermindering van de uitstaande schulden. Afschrijving daarentegen verwijst naar waardevermindering van vaste activa en is een verschillend concept.

Berekenen kan illustratief worden gemaakt met een voorbeeld: een lineaire lening van 1.000 euro over vijf jaar met een constante hoofdsombetaling van 200 euro per jaar. De rente in jaar 1 bij 5% bedraagt 50 euro, waardoor het totale betalingsbedrag 250 euro is. In jaar 2 is de rente 40 euro en het betalingsbedrag 240 euro, en zo voort.

Het belang van aflossingen ligt in omgang met kasstroom, schuldenlast en kredietwaardigheid. Sneller aflossen kan rentekosten verlagen en de financiële flexibiliteit vergroten.