Aerosolisering

Aerosolisering is het proces waarbij een vloeistof, oplossing of suspensie wordt omgezet in een nevel of aerosol — een suspensie van kleine druppeltjes of deeltjes in een gasfase. De techniek wordt toegepast in uiteenlopende domeinen, variërend van medische inhalatie tot landbouw en industriële coating, en speelt ook een rol in milieu- en klimaatonderzoek.

Meestgebruikte methoden zijn atomisatie met een nozzle of spuit: drukatomisatie, twee-fasennozzles (waarbij vloeistof en perslucht samen een fijne nevel vormen), lucht-ondersteunde atomisatie en hydraulische atomisatie. Ultrasonische nebulizers gebruiken hoge-frequentie trillingen om vloeistof in microdruppels te verdelen. De keuze hangt af van vloeistof-eigenschappen (viscositeit, oppervlaktespanning) en de gewenste druppelgrootte.

De grootte van de aerosoldeeltjes is cruciaal. Druppels variëren van submicron tot tientallen micrometer, maar voor inhalatie en verspreiding in de lucht zijn de meest relevante maten ongeveer 1 tot 5 micrometer (MMAD). Kleinere deeltjes blijven langer in de lucht en kunnen dieper in de longen doordringen; grotere deeltjes vallen eerder neer.

Toepassingen omvatten medische inhalatoren en nebulisatoren, landbouwsprays voor gewasbescherming, industriële coating en afwerking, en niet-medische aerosols in consumentproducten zoals parfums. In onderzoek en milieuwetenschappen wordt aerosolisering gebruikt om de verspreiding en karakterisering van aerosols te bestuderen.

Veiligheid en milieu: aerosolen kunnen gezondheidseffecten veroorzaken bij inademing en moeten worden beheerd met ventilatie, filtratie en blootstellingsbeoordelingen. Metingen worden uitgevoerd met optische particle counters en cascade-impactors om de grootte- en concentratieverdeling vast te stellen. Regelgeving verschilt per sector en land.