Adhesie

Adhesie is de eigenschap of het proces waarbij twee oppervlakken met elkaar verbonden worden door middel van een lijm of plakmiddel. In de materiaalkunde verwijst adhesie naar de aantrekkingskracht tussen verschillende materialen die een hechting mogelijk maakt. Adhesieven worden toegepast om duurzame, doorlopende verbindingen tot stand te brengen, vaak zonder mechanische bevestigingen.

Er bestaan verschillende typen adhesieven. Natuurlijke lijmen zoals dierlijke lijm, caseïne en zetmeellijm komen voor in ambachtelijke toepassingen. Synthetische lijmen omvatten epoxyhars, polyurethaanlijm, cyanoacrylaat (snellijm), acrylaatlijm en siliconen. Warmlijmen (hot-melt) zijn thermoplastische materialen die bij afkoeling hard worden. Watergebaseerde lijmen (zoals PVA) zijn veelgebruikt in hout-, papier- en textieltoepassingen. Daarnaast bestaan contactlijmen en solventgebaseerde lijmen.

Adhesie werkt via chemische en/of fysische bindingen. Factoren die de hechting beïnvloeden zijn oppervlaktevoorbehandeling (reiniging, schuren), het materiaaltype, oppervlaktestructuur en de uithardingmethode (chemisch, vocht, warmte of UV). Belangrijke eigenschappen zijn trek- of schuifsterkte, flexibiliteit, temperatuurbestendigheid, water- en chemische bestendigheid en verwerkingstijd.

Toepassingen van adhesie spelen een cruciale rol in bouw, verpakkingen, houtbewerking, auto- en luchtvaart, elektronica en medische producten. De keuze voor adhesief hangt af van de ondergrond, belastingen, omgeving en duurzaamheidseisen.

Veiligheid en milieu: veel lijmen bevatten vluchtige stoffen en reactieve chemicaliën en vereisen aandacht voor huidcontact, ademhaling en ventilatie. Watergebaseerde lijmen zijn doorgaans minder giftig. Afval moet volgens lokale regelgeving worden verwerkt, en leveranciers verstrekken veiligheidsinformatiebladen (SDS) voor gebruik.