ARGOprofielen

Argoprofielen zijn verticale oceanografische profielen die worden verzameld met autonome Argo-floats. Deze floats drijven in de oceaan en meten temperatuur en zoutgehalte op verschillende diepten, en zenden de gegevens door zodra ze aan de oppervlakte komen via satelliettelemetrie. Het doel is een continu, wereldwijd waargenomen beeld te bieden van de structuur van de bovenste delen van de oceaan.

Tijdens een cyclus blijft een float enkele weken op het oppervlak voordat hij naar ongeveer 2000 meter diepte duikt. Bij het terugkeren naar de oppervlakte voert de float een profiel uit van temperatuur en zoutgehalte terwijl hij opstijgt en verzendt hij de gegevens. De gegevens bestaan uit temperatuur- en zoutgehalteprofielen T(z) en S(z) als functie van diepte. De standaarddiepte ligt rond de 2000 meter, maar er bestaan Deep Argo-floats die tot ongeveer 6000 meter kunnen meten.

Het Argo-programma is een internationale samenwerking die in de late jaren negentig is begonnen. Globale netwerken van duizenden floats zorgen voor regelmatige data die publiek beschikbaar worden gemaakt via het Argo Data Management System en regionale data-centra. Deze data worden gebruikt voor klimaatonderzoek, voor berekening van oceaanwarmte-inhoud, monitoring van oceaanstromingen en evaluatie van modelresultaten.

Beperkingen zijn onder meer onregelmatige dekking in polaire en sommige ondiepe gebieden en de beperkingen van het standaarddieptebereik; Deep Argo breidt dat bereik uit. Argoprofielen vormen zo een kernonderdeel van moderne oceaanobservaties.