7×7reconstructie
De 7×7-reconstructie, ook wel de Si(111) 7×7-reconstructie genoemd, is een veel bestudeerde oppervlakte-structuur van silicium. Ze ontstaat op het Si(111) oppervlak onder ultrahoog vacuum na chemische reiniging en verhitting, wanneer de toplaag rearrangeert tot een grotere periodiek van zeven keer de onderliggende kristaloriëntatie in beide richtingen. De reconstructie verlaagt de oppervlakte-energie door het verminderen van ongebruikte bindingen (dangling bonds) aan het oppervlak.
De meest gangbare uitleg van de 7×7-structuur is het Dimer-Adatom-Stacking Fault (DAS) model. Binnen een 7×7-unitcel
De reconstructie werd uitgebreid bestudeerd met LEED en vooral met oppervlakte-STM-metingen. Kenmerkende 7×7-onderdrukte patroonlijnen in LEED
De 7×7-reconstructie is fundamenteel voor het begrip van siliciumoppervlakken en vormt een ideale template voor adsorptie
Dimer-Adatom-Stacking Fault-model, siliciumoppervlak, Si(111).