uitflitsing

Uitflitsing is een Nederlands zelfstandig naamwoord dat verwijst naar een plotselinge, korte verschijning of uiting van iets. De term wordt in zowel visuele als figuurlijke betekenis gebruikt: een kortstondige flash van licht, maar ook een plotselinge emotionele uitbarsting, een momentane herinnering of een plotseling inzicht.

De etymologie ligt in uit- (uit naar buiten) en flitsing (van flits, flash). Het is vooral een informele tot semi-formele uitdrukking die veel voorkomt in dagelijkse taal en in journalistiek, maar minder vaak in strikt vakliteratuur.

In optische en fotografische contexten kan uitflitsing verwijzen naar een korte lichtflits die door een apparaat wordt geproduceerd. In psychologische of conversational contexten wordt het gebruikelijker toegepast als metafoor voor een snelle, hevige uiting of ervaring: een uitflitsing van woede, een plotselinge herinnering, of een helder moment van inzicht.

Voorbeelden: "Tijdens de bespreking kwam er ineens een uitflitsing van woede op haar gezicht." "Tijdens de les had hij een uitflitsing van inzicht die alles op zijn plek liet vallen."

Zie ook termen als flits, flitsen, uitbarsting en plotseling inzicht.