tylakoidach

Tylakoidy są błonowymi organellami występującymi w chloroplastach roślin i alg oraz w niektórych bakteryjach fotosyntetyzujących. Stanowią miejsce kluczowych reakcji zależnych od światła fotosyntezy i przekształcania energii świetlnej w energię chemiczną. Dzięki obecności barwników i białek transportu elektronów tylakoidy umożliwiają wytwarzanie ATP i NADPH, niezbędnych do syntezy cukrów w dalszych etapach fotosyntezy.

Struktura: tylakoidalna błona tworzy system pęcherzyków zwanych tylakoidami. W roślinach często łączone są w grana, które są połączone stromą tylakoidalną. Wnętrze pęcherzyków stanowi lumen tylakoidowy. W błonach znajdują się fotosystemy II i I, łańcuch transportu elektronów (plastoquinon, cytochrom b6f, plastocyjanina) oraz syntaza ATP. Obecne są także barwniki – chlorofile a i b oraz karotenoidy, a także liczne kompleksy związane z wychwytywaniem światła.

Funkcje: w reakcjach świetlnych PSII inicjuje rozkład wody, uwalnia tlen i protony. Elektrony przemieszczają się przez łańcuch transportu elektronów, tworząc gradient protonowy, który napędza syntezę ATP. Następnie elektrony przekazywane są do fotosystemu I i ostatecznie do NADP+, tworząc NADPH. Produkty te służą do redukcji dwutlenku węgla w cyklu Calvina–Bensona.

Lokalizacja i pochodzenie: tylakoidy występują w chloroplastach roślin i alg, a także w błonach wewnętrznych niektórych bakteryjnych komórek fotosyntetyzujących. Pochodzenie tylakoidów wiąże się z endosymbiozą sinic. Dzięki nim fotosynteza dostarcza tlen oraz podstawową energię dla biosfery.