topologicznego

Topologicznego to dopełniaczowa (genitive) forma liczby pojedynczej przymiotnika topologiczny, oznaczającego “topologiczny”. Używa się jej przed rzeczownikami rodzaju męskiego lub nijakiego, gdy te wyrazy występują w dopełniaczu. Przykładowe zestawienia to topologicznego układu, topologicznego czynnika czy topologicznego parametru, czyli wszystkie to formy opisujące coś w kontekście topologii, gdy rzeczownik jest w dopełniaczu.

Etymologia i zakres znaczeniowy

Przymiotnik topologiczny wywodzi się od rzeczownika topologia, czyli nauki o właściwościach przestrzeni i zjawiskach jej przekształceń. Sam termin topologia pochodzi z greckich słów topos (miejsce) i logos (nauka, słowo). W języku polskim przymiotnik ten służy do opisywania obiektów i własności związanych z topologią, zarówno w kontekście matematycznym, jak i ogólnym.

Użycie w języku polskim

Topologicznego występuje przede wszystkim w języku technicznym i naukowym, gdzie potrzebna jest deklinacja dopełniacza. W odmianie feminine lub w innych przypadkach formy będą różnić się od siebie (np. topologiczna — mianownik żeński, topologicznej — dopełniacz żeński). W terminologii matematycznej najczęściej spotyka się formy takie jak “przestrzeń topologiczna” (nominatyw), a w kontekście dopełniacza używana bywa konstrukcja “topologicznego układu” czy “topologicznego parametru”.

Zobacz również

topologia, topologiczny, przestrzeń topologiczna.