schouderbewegingen

Schouderbewegingen verwijzen naar de bewegingen rondom het schoudergebied en ontstaan door de samenwerking van meerdere gewrichten: het glenohumerale gewricht (schoudergewricht), het scapulothoracale systeem en de aangehechte verbindingen zoals sternoclaviculaire en acromioclaviculaire gewrichten. De belangrijkste bewegingen zijn flexie en extensie, abductie en adductie, en exorotatie en endorotatie van de humerus. Daarnaast beweegt het schouderblad op de borstkas door elevatie en depressie, protractie en retractie, en rotatie omhoog en omlaag.

Bij abductie van de arm tot circa 180 graden werkt het schoudergewricht samen met de scapulothoracale beweging; ongeveer twee derde van de beweging vindt plaats in het glenohumerale gewricht en een derde door rotatie van het schouderblad (scapulair ritme). Een goede coördinatie tussen de twee systemen is essentieel voor pijnloze en functionele beweging.

Belangrijke spieren zijn de rotatorcuff-spieren (supraspinatus, infraspinatus, teres minor, subscapularis) die stabiliteit leveren; de deltoideus tilt de arm; en de serratus anterior en trapezius helpen bij scapulair roteren en positioneren. Aandoeningen zoals impingement, rotatorcuffletsels of adhesieve capsulitis kunnen bewegingsvrijheid en pijn beïnvloeden. Beoordeling en oefentherapie richten zich op het behoud of herstel van een natuurlijke bewegingsketen en spierbalans.