risicoprioriteitsscore

Risicoprioriteitsscore (RPS) is een numerieke maatstaf die gebruikt wordt om geïdentificeerde risico's te rangschikken op basis van de urgentie van mitigatie. In kwaliteits- en risicobeoordelingsprocessen, met name bij Failure Modes and Effects Analysis (FMEA), geeft de RPS aan welke risico’s prioriteit verdienen voor corrigerende en preventieve acties.

De meest gangbare vorm van de berekening is RPS = Ernst (S) × Waarschijnlijkheid (O) × Detectie (D). Elk aspect wordt op een schaal beoordeeld, vaak van 1 tot 10. De drie cijfers worden vervolgens vermenigvuldigd om een RPS te verkrijgen. De hogere score duidt op een hogere prioriteit. Sommige organisaties passen schalen aan of hanteren aanvullende factoren of wegingen.

Toepassing en doel: de RPS helpt bij het prioriteren van acties, het toewijzen van middelen en het volgen van risicoreductie in productontwikkeling, productie, onderhoud en gezondheidszorg. Het ondersteunt besluitvorming over welke faalmodi het minst tolerantie hebben en waar mitigatie het meest effectief is.

Voorbeeld: als Ernst 8, Waarschijnlijkheid 5 en Detectie 3 zijn, dan is RPS = 8 × 5 × 3 = 120. Een hogere score geeft aan dat dit risico prioriteit heeft voor actie.

Beperkingen en overwegingen: de RPS heeft critici vanwege gelijke gewichtstoekenning aan factoren, subjectieve beoordelingen en een lineaire interpretatie van een niet-lineaire realiteit. Het kan ook leiden tot focus op hoge RPS terwijl samengestelde risico’s minder zichtbaar blijven. Alternatieven zijn onder meer risicomatrix-analyses en robustere ISO 14971/ISO 31000-benaderingen. Zie ook FMEA, risicobeoordeling, ISO 14971, ISO 31000.