reanimatiemiddelen

Reanimatiemiddelen is een verzamelnaam voor de hulpmiddelen die tijdens reanimatie worden ingezet om de ademhaling en circulatie te herstellen of te ondersteunen. Ze worden gebruikt door eerste hulpverleners, verpleegkundigen en artsen in ziekenhuizen en op ambulances, en via openbare systemen zoals automatische externe defibrillatoren (AED) in het publieke domein.

Automatische externe defibrillatoren (AED) kunnen hartstilstanden detecteren en, indien nodig, een elektrische schok toedienen om schokbare ritmes zoals ventriculaire fibrillatie te corrigeren. AED’s zijn vaak in openbare gebouwen beschikbaar en bedoeld voor gebruik door mensen met basisreanimatietraining; professionele teams kunnen de behandeling voortzetten met aanvullende medicatie en zorg.

Onder luchtwegbeheer en ventilatie vallen hulpmiddelen zoals beademingsmaskers met een bag-valve-masker (BVM), faryngo- of laryngoscoop, endotracheale tubes en supraglottische luchtwegtoestellen. Ook zuurstoftoediening en draagbare zuurstofsystemen maken deel uit van de reanimatiemiddelen.

Daarnaast omvatten reanimatiemiddelen suctionapparatuur, venous access- en medicatiekits, en basismonitoringsapparatuur zoals pulsoximeters en bloeddrukmeters. In veel zorginstellingen bevindt zich een speciale reanimatietrolley met al deze instrumenten, die regelmatig wordt gecontroleerd en onderhouden.

Het gebruik van reanimatiemiddelen volgt nationale en internationale richtlijnen en wordt geregeld getraind. In veel landen bestaan protocollen van organisaties zoals ERC, ILCOR en AHA. Het doel is consistente, veilige en tijdige zorg tijdens noodsituaties.