rdzewienie

Rdzeńienie, zwane również korozją żelaza, to proces chemiczno-elektrochemicalzny utleniania żelaza i jego stopów, prowadzący do powstawania tlenków i wodorotlenków żelaza. Najważniejsze czynniki to stała obecność wilgoci i tlenu, często wspomagana przez jony w roztworach, na przykład chlorki. Środowiska takie jak klimat morski, drogi z solą lub obecność kwasów znacznie przyspieszają ten proces.

Mechanizm rdzy polega na dwustronnym przebiegu reakcji: anodowym utlenianiu żelaza do Fe2+, oraz katodowym redukcji wody lub tlenu. W efekcie powstają Fe2+, Fe3+ oraz związki jak Fe(OH)2, Fe(OH)3 i tlenki żelaza, na przykład Fe3O4. Rdza tworzy charakterystycznie porowatą, słabo przylegającą warstwę, która nie chroni podłoża i umożliwia dalsze postępowanie korozji oraz utratę właściwości mechanicznych.

Zakres materiałowy obejmuje głównie żelazo i stopy żelaza. Stal nierdzewna dzięki filmowi pasywacyjnemu z chromu ma znacznie wolniejszy przebieg rdzenia. Zastosowanie powłok ochronnych, cynkowania lub projektowanie z myślą o redukcji kontaktu z korozjogennymi czynnikami ogranicza proces.

Skutki rdzewienia to osłabienie wytrzymałości konstrukcji, utrata estetyki, wzrost kosztów utrzymania oraz ryzyko awarii w elementach nośnych.

Zapobieganie i kontrola obejmują ochronę powierzchni (malowanie, powłoki), cynkowanie i galwanizację, inhibitory korozji, właściwy dobór materiałów, ochronę katodową oraz utrzymanie i regularne kontrole. W diagnostyce używa się wizualnych inspekcji, testów solnych i metod elektrochemicznych do oceny szybkości korozji.