roztworach

Roztworach (forma miejscownika liczby mnogiej od roztwór) odnosi się do jednorodnych mieszanin rozpuszczalnika i substancji rozpuszczonej. W chemii roztwór to układ, w którym substancja rozpuszczona (solut) jest rozmieszczona w rozpuszczalniku na poziomie cząsteczkowym, tworząc jedną fazę. Najczęściej rozpuszczalnikiem jest woda, ale możliwości obejmują alkohole, rozpuszczalniki organiczne oraz gazy. Przykłady: sól w wodzie, cukier w herbacie, gaz rozpuszczony w cieczy.

Roztworach cechuje jednorodność i przejrzystość w warunkach standardowych; nie obserwuje się oddzielania faz ani widocznych nierozpuszczonych cząstek. Roztwory mogą być cieczowe, stałe lub gazowe. Składniki tworzą różne roztwory o różnym stężeniu, a rozpuszczalność zależy od temperatury, natury substancji i ciśnienia (szczególnie w przypadku gazów).

Stężenia roztworów wyraża się na różne sposoby: molarność (mol na litr roztworu), molalność (mol na kilogram rozpuszczalnika), ułamek molowy, masa procentowa i części na milion. Rozumienie roztworów ma kluczowe znaczenie w chemii analitycznej, biologii i ochronie środowiska, a także w przemysłach spożywczym, farmaceutycznym i chemicznym.

W roztworach przebiegają liczne procesy chemiczne i fizyczne, a właściwości takie jak przewodnictwo elektrolityczne i osmotyczne zależą od składu roztworu. Roztworach używa się do prowadzenia reakcji, przeprowadzania badań i przygotowywania produktów.