pseudonaukowych

Pseudonaukowych odnosi się do zjawisk, praktyk i twierdzeń, które są prezentowane jako naukowe, ale nie spełniają kryteriów naukowości. W odróżnieniu od prawdziwej nauki, pseudonaukowe tezy zwykle nie poddawane są skutecznej weryfikacji, nie są poddawane reprodukowalnym testom ani krytycznej, peer-reviewed ocenie.

Charakterystyczne cechy pseudonaukowych przekonań to brak falsyfikowalności, poleganie na anegdotycznych dowodach, selektywne używanie danych, nadmierne uogólnianie z ograniczonych obserwacji i odwoływanie się do autorytetu bez rzetelnego wsparcia metodologicznego. Często używa się specjalistycznej terminologii w mylący sposób, by stworzyć wrażenie obiektywności. Pseudonauka różni się od nauki w stopniu otwartości na samokrytykę i w reakcjach na nowe dowody.

Przykłady często przywoływane w dyskusjach o pseudonaukowych praktykach obejmują astrologię, homeopatię, ufologię, niektóre formy medycyny alternatywnej oraz idee kreacjonistyczne przedstawiane jako uzasadniona teoria naukowa. W praktyce rozróżnienie między nauką a pseudonauką wymaga krytycznego podejścia, oceny metodologii, weryfikowalności wyników i zgodności z aktualnym stanem badań. W edukacji, mediach i polityce istotne jest promowanie krytycznego myślenia i rzetelnej prezentacji dowodów, aby ograniczać wpływ pseudonaukowych twierdzeń.