potocznie

Potocznie jest przysłówkiem w języku polskim, oznaczającym sposób mówienia charakterystyczny dla codziennej, nieformalnej rozmowy. Służy do określenia, że dane wyrażenie, słowo lub wypowiedź należy do rejestru potocznego, a nie do stylu formalnego, literackiego czy urzędowego.

W praktyce potoczność opisuje się w lingwistyce i słownikach jako odrębny rejestr językowy, obejmujący zwroty i słownictwo charakterystyczne dla mowy potocznej, kolokwializmy, skróty i uproszczenia. Używa się go w tekstach i wypowiedziach, aby zasygnalizować, że dany fragment nie należy do języka standardowego. Formuły typu „potocznie mówiąc” albo „potocznie rzecz ujmując” wyraźnie wskazują na ograniczenie rejestru.

Słowo to ma także zastosowanie w opisach leksykalnych i naukowych, gdzie pomaga odróżnić warianty języka: potoczny od formalnego, literackiego czy zawodowego. W praktyce potoczne są na przykład wyrazy i zwroty: „auto” (potoczne określenie na samochód), „fajny” (potoczne znaczenie „dobry”) oraz liczne skróty i kolokwializmy.

Przykłady użycia: „Potocznie mówiąc, to było kiepskie.” „Słowo ‘auto’ to potoczne określenie na samochód.” „W tekście wyraźnie zaznaczono, że opis dotyczy języka potocznego.” Potoczność jest zatem istotnym pojęciem w opisie rejestru językowego i stylu wypowiedzi.