Home

ontdekte

Ontdekte is de verleden tijd van het Nederlandse werkwoord ontdekken, wat betekent: ontdekt hebben wat voorheen verborgen was of niet bekend was. Het verwijst naar een feit, voorwerp of inzicht dat aan het licht komt.

Conjugatie en vormen

- Infinitief: ontdekken

- Tegenwoordige tijd: ik ontdek, jij ontdekt, hij/zij/het ontdekt, wij ontdekken, jullie ontdekken, zij ontdekken

- Onvoltooid verleden tijd (imperfect): ik ontdekte, jij ontdekte, hij ontdekte, wij ontdekten, jullie ontdekten, zij ontdekten

- Voltooid deelwoord: ontdekt

- Tegenwoordige voltooide tijd: ik heb ontdekt, jij hebt ontdekt, hij heeft ontdekt, wij hebben ontdekt, jullie

Etymologie en betekenis

Het woord ontdekken is samengesteld uit het voorvoegsel ont- en de stam dekken. Letterlijk betekent het ‘wegdekken’

Usage

In moderne Nederlands wordt ontdekte vooral gebruikt voor concrete ontdekkingen in het verleden, vaak in wetenschappelijke,

Voorbeelden

- Tijdens het onderzoek ontdekte de wetenschapper een fout in de data.

- Gisteren ontdekte zij een verborgen kamer in het oude pand.

Zie ook

Ontdekking, ontdekken (werkwoord), ontdekkend.

hebben
ontdekt,
zij
hebben
ontdekt
of
‘ontmaskeren’:
iets
wat
vóór
verborgen
was,
wordt
zichtbaar
gemaakt.
De
betekenis
is
in
de
loop
der
tijd
uitgebreid
van
letterlijk
uncoveren
naar
meer
figuurlijke
ontdekkingen,
zoals
nieuwe
feiten,
ideeën
of
inzichten.
historische
of
alledaagse
contexten.
Het
voltooide
deelwoord
ontdekt
verschijnt
bijvoorbeeld
in
constructies
met
hebben
of
zijn,
zoals
“ze
heeft
een
fout
ontdekt”.