onderhoudsfasering

Onderhoudsfasering is een strategie in onderhoudsbeheer waarbij onderhoudsactiviteiten systematisch worden verdeeld over meerdere fasen die over een langere periode plaatsvinden. Het doel is operationele continuïteit, veiligheid en kostenbeheersing te verbeteren door werkzaamheden te plannen rondom productieprocessen, budgetcyclus en risico’s.

De aanpak omvat het in kaart brengen van de aanwezige assets, een risicobeoordeling en het prioriteren van onderhoudsbehoeften. Vervolgens worden de werkzaamheden per fase gedefinieerd, inclusief scope, benodigde middelen, beschikbaarheid van personeel en vervangings- of inspectie-intervallen. Tijdens uitvoering worden fasen gepland met duidelijke mijlpalen en tussentijdse evaluaties. Na elke fase volgt evaluatie van de resultaten en eventuele aanpassingen voor de opvolgende fasen.

Voordelen van onderhoudsfasering zijn onder meer minder onverwachte downtime, betere spreiding van investeringen, verbeterde onderhoudsprestaties en een langere levensduur van assets. Het kan bovendien bijdragen aan compliance en risicobeheersing in operationele omgevingen. Nadelen zijn onder meer langere doorlooptijden tot volledige vervanging, afhankelijkheid van betrouwbare data en accurate planning, en verhoogde coördinatie-inspanningen die de complexiteit kunnen vergroten.

Toepassingsgebieden omvatten complexe systemen zoals infrastructuur, energienetten, chemische installaties, productieomgevingen, gebouwen en IT-infrastructuur. Methodisch kan men gebruikmaken van condition monitoring, regelmatige inspecties, risicogebaseerd onderhoud, failure mode and effects analysis en reliability-centered maintenance, aangevuld met life-cycle costing voor een totaalbeeld van kosten over de levensduur.