omzettings

Omzetting is een term uit het Nederlands die het proces en het resultaat van veranderen aanduidt. Het woord wordt in verschillende vakgebieden gebruikt om te verwijzen naar het omzetten van iets in een andere toestand, vorm of samenstelling. In de standaardtaal is de meervoudsvorm omzettingen; omzettings is geen gangbare vorm en kan als fout of verouderd worden gezien. De precieze invulling van omzetting varieert per context, maar het kernidee is telkens verandering naar een andere toestand of samenstelling.

In wiskunde en informatica geldt omzetting als een mapping of transformatie van een bronverzameling naar een doelverzameling. Een bekend voorbeeld is de omzetting f: R → R met f(x) = x^2. Ook geometrische omzettingen komen voor, zoals draaiingen, verschuivingen en spiegelingen, die elk punt uit een ruimte naar een nieuw punt brengen.

In de chemie en chemische technologie verwijst omzetting naar de omzetting van reactanten naar producten. Daarbij spreekt men vaak van de omzettingsgraad of het conversiepercentage, wat aangeeft welk deel van de beginstoffen is omgezet. In biologie en biochemie komen enzymatische omzettingen voor, bijvoorbeeld de omzetting van glucose in CO2 en water tijdens celademhaling. In de natuur- en energiewetten kan omzetting ook slaan op de omzetting van energie van de ene vorm naar de andere, zoals lichtenergie naar chemische energie of elektrische naar kinetische energie.

Zie ook transformatie en conversie.