objawienia

Objawienie to ujawnienie lub przekazanie przez źródło nadprzyrodzone wiedzy, woli lub prawdy, która wcześniej była ukryta. W polszczyźnie objawienie odnosi się do aktu ujawnienia i jego treści; pojęcie znajduje zastosowanie w teologii, literaturze i języku potocznym jako opis nagłego odkrycia.

W religii wyróżnia się objawienia publiczne i prywatne. Objawienie publiczne przekazywane jest całej wspólnocie wiary poprzez Pismo Święte i tradycję i stanowi część depozytu wiary. Objawienia prywatne dotyczą pojedynczych osób lub wspólnot i mają charakter pomocniczy; nie należą do depozytu wiary, ale mogą wpłynąć na duchowe życie wiernych. W katolicyzmie często przywołuje się objawienia maryjne jako przykłady prywatnych przekazów (Lourdes, Fatima).

Poza tradycją chrześcijańską kultury i religie mają własne formy objawień – prorockie przekazy w judaizmie, wahy w islamie oraz inne duchowe przekazy, które kształtują praktykę i liturgię. W nauce religioznawczej objawienia poddawane bywają krytyce źródeł, kontekstu i wpływu psychologicznego.

W szerszym sensie termin bywa używany także w literaturze i języku potocznym jako metafora nagłego ujawnienia prawdy lub znaczenia. W praktyce Kościoła weryfikacja objawień prywatnych należy do właściwych instytucji, które oceniają zgodność z doktryną i wpływ na wspólnotę.