normatywna

Normatywna jest żeńską formą przymiotnika normatywny używaną w języku polskim do opisywania związków z normami, standardami lub przepisami. Służy do wskazywania, że mówiony przedmiot ma charakter normatywny, czyli odnosi się do tego, co powinno być lub co jest uznawane za obowiązujące przez określone reguły. Formy przymiotnikowe, takie jak normatywna, normatywna etyka, występują w zależności od rodzaju rzeczownika, z którym są zgodne.

Etymologia i odmiana: normatywna pochodzi od rzeczownika norma z dodaniem sufiksu -tyw- i końcówki -na; w polszczyźnie cały układ odmiany obejmuje normatywny (m.), normatywna (f.) i normatywne (n. i l. mnogiej).

Zastosowanie: w filozofii terminy z zakresu normatywności odnoszą się do tego, co należy zrobić według pewnych wartości, zasad lub obowiązków. W prawie i naukach społecznych normatywność opisuje obowiązujące normy, standardy i przepisy. W językoznawstwie bywa używana w kontekście norm językowych i poprawności językowej.

Przykładowe wyrażenia: normatywna etyka (dział filozofii zajmujący się tym, co powinno być), normatywna zasada (zasada opierająca się na obowiązujących normach), normatywne standardy (ustalone normy postępowania lub językowe).

Uwagi: pojęcie normatywności kontrastuje z opisowym opisem rzeczywistości — normatywne stwierdzenia mówią, co powinno być, a opisowe stwierdzają, co jest.