modulatiesignaal

Een modulatiesignaal is een signaal dat de informatie bevat die over een communicatiemedium wordt verzonden en wordt gebruikt om een draaggolf te variëren. Het modulatiesignaal kan analoog of digitaal van aard zijn en dient als invoer voor een modulator die de draaggolf omzet in een verzonden signaal.

Bij analoge modulatie worden kenmerken van de draaggolf gewijzigd in overeenstemming met het modulatiesignaal. Veelvoorkomende vormen zijn amplitude modulatie (AM), frequentie modulatie (FM) en fase modulatie (PM). Bij digitale modulatie wordt een digitale informatiestroom omgezet in veranderende kenmerken zoals fase, amplitude of groep van symbolen, bijvoorbeeld PSK, QAM en FSK.

In AM is de amplitude van de draaggolf afhankelijk van m(t). In FM wordt de draaggolffrequentie gewijzigd volgens m(t). In PM verandert de draaggolffase volgens m(t). Digitale modulatie telt vaak symbolen en vereist een bijpassende demodulatie.

Het modulatiesignaal bepaalt onder meer de benodigde bandbreedte en de robuustheid tegen ruis. Analoge modulatie wordt vaak gebruikt bij radio-omroep en televisie, digitale modulatie bij moderne communicatiesystemen zoals draadloze netwerken en kabeltelevisie. Keuze hangt af van bandbreedte, vermogen en storingsgevoeligheid.

Tijdens de demodulatie wordt het modulatiesignaal teruggewonnen uit de ontvangen drager. Afhankelijk van de modulatievorm kan dit via envelope detection, frequente detectie, of coherente demodulatie.