metaalhydroxiden

Metaalhydroxiden zijn chemische verbindingen waarin een metaalion gebonden is aan hydroxidegroepen (OH−). De algemene formule hangt af van de oxidatietoestand van het metaal en kan variëren van M(OH)2 tot M(OH)3 en hoger. Voorbeelden zijn Mg(OH)2, Al(OH)3 en Fe(OH)3. Ook duidelijke hydroxiden van sommige alkalimetalen en aardalkalimetalen bestaan, zoals NaOH en Ca(OH)2, die in water sterk oplosbaar zijn.

Fysische eigenschappen en structuur: de meeste metaalkydroxiden zijn slecht of zeer slecht oplosbaar in water; de oplosbaarheid hangt af van het metaal en de omgeving. Structuren variëren van brilliet-achtige netwerken (bij Mg(OH)2) tot laag-gebonden kristalmodellen. Al(OH)3 komt in verschillende polymorfen voor (bijv. gibbsite) en vertoont amphoterisch gedrag: het kan oplossen in zowel zuren als basen.

Vorming en chemische reacties: metaalkydroxiden ontstaan door hydrolyse van metalen oxiden of door neutralisatie van metaalzouten met OH−. Voorbeelden: CaO + H2O → Ca(OH)2; M^n+ + OH− → M(OH)n(s). Bij verhitting dehydrateren hydroxiden tot oxiden: M(OH)2 → MO + H2O. Sommige hydroxiden, zoals Al(OH)3, zijn amphoterisch en lossen op zowel in sterke zuren als sterke basen.

Toepassingen: in waterbehandeling en milieutechniek worden metalen hydroxiden gebruikt als precipitanten om opgeloste metaalionen te verwijderen. Ze dienen ook als reagentia in de synthese van andere verbindingen en komen voor in keramiek en katalyse vanwege hun stabiliteit en chemische reactiviteit.

Veiligheid en milieu: veel metaalkydroxiden zijn corrosief en vereisen passende persoonlijke beschermingsmiddelen en beveiligde verwerking. De exacte risico's hangen af van de specifieke stof en concentratie.