mangroveecosystemen

Mangroveecosystemen zijn tropische en subtropische kustbossen die groeien in zoutgetinte, periodiek overstromende gebieden. Ze bestaan uit zouttolerante mangrovebomen en -struiken en kennen gespecialiseerde wortels zoals propwortels en pneumatofores (luchtwortels) die stabiliseren, ademhaling mogelijk maken en zodoende de winderige kust beschermen. Mangroven komen langs de tropische en subtropische kusten wereldwijd voor, vooral in Afrika, Amerika en Azië-Pacific.

Mangroveecosystemen vormen complexe habitats die een grote verscheidenheid aan leven herbergen, waaronder vissen, kreeftachtigen, krabben en vele vogelsoorten. De wortelstructuren bieden beschutting aan eitjes en jonge vissen en fungeren als nurseries, wat bijdraagt aan de productiviteit van aangrenzende kustwateren.

Ze leveren essentiële ecosysteemdiensten: kustbescherming tegen erosie en stormvloeden, filtratie van sedimenten en voedingsstoffen, waterzuivering en opslag van koolstof (blauwe koolstof). Daarnaast ondersteunen mangroven vissersgemeenschappen en dragen ze bij aan toerisme.

Belangrijke mangrovesoorten omvatten genera zoals Rhizophora, Avicennia en Laguncularia. Adaptaties omvatten zoutuitscheiding via bladeren en gespecialiseerde wortels die adem mogelijk maken in veranderende waterstanden.

Bedreigingen zijn ontbossing, landaanwinning voor aquacultuur en stedelijke ontwikkeling, vervuiling en hydrologische verstoring, evenals klimaatverandering en zeespiegelstijging. Het verlies van mangroven vermindert kustbescherming, biodiversiteit en koolstofopslag.

Beheer en herstel variëren van beschermde gebieden en beleid tot lokale participatie. Herplantprojecten, hydrologisch herstel van aanvoer en waterbeheer vergroten vaak de slaagkansen, maar succes vereist lange-termijn monitoring en adaptief beheer.