krwawieniami

Krwawieniami to forma instrumentalna liczby mnogiej od rzeczownika krwawienie, używana w medycznym i formalnym języku do opisania epizodów utraty krwi. Krwawienie to proces polegający na utracie krwi z naczyń krwionośnych i może mieć charakter zewnętrzny (widoczne krwawienie na skórze lub błonach śluzowych) lub wewnętrzny. Krwawienia mogą być ostre lub przewlekłe, łagodne lub masywne, a ich ocena zależy od miejsca, tempa i objawów utraty krwi.

Przyczyny krwawień są różnorodne. Mogą wynikać z urazów i uszkodzeń naczyń, chorób zaburzających krzepnięcie krwi (np. trombocytopenia, zaburzenia układu krzepnięcia), wrzodzeń przewodu pokarmowego, krwawień miesiączkowych, krwotoków z nosa (epistaxis, krwawienia nosowe) oraz krwawień po operacjach lub urazach wewnątrz brzucha. Czynniki ryzyka obejmują stosowanie leków przeciwkrzepliwych, nadciśnienie, choroby wątroby, wady rozwoju naczyń i nowotwory.

Objawy krwawień zależą od lokalizacji i nasilenia. Zewnętrzne krwawienia są widoczne i może im towarzyszyć osłabienie. Krwawienia wewnętrzne mogą powodować ból, zawroty głowy, bladość skóry, tachykardię lub objawy wstrząsu. Diagnostyka obejmuje wywiad, ocenę ilości utraconej krwi, badania laboratoryjne (morfologia krwi, koagulogram) oraz odpowiednie badania obrazowe lub endoskopowe.

Postępowanie obejmuje natychmiastowe zatamowanie krwawienia i stabilizację pacjenta. Pierwsza pomoc w krwawieniach zewnętrznych to bezpośredni ucisk i utrzymanie poszkodowanego w bezpiecznej pozycji. W krwawieniach nosa zaleca się pochylenie lekko do przodu i uciskanie góry nosa. W przypadku krwawień wewnętrznych niezbędna jest hospitalizacja, a leczenie ukierunkowane jest na przyczynę i może obejmować transfuzje krwi, leczenie farmakologiczne lub interwencje endoskopowe/schirurgiczne. W sytuacjach nagłych konieczna jest konsultacja medyczna.