kesihatan

Kesihatan merujuk kepada keadaan kesejahteraan fizikal, mental dan sosial seseorang, dan bukan sekadar ketiadaan penyakit atau kecacatan. Definisi ini seiring dengan pendapat Pertubuhan Kesihatan Sedunia (WHO) yang menekankan bahawa kesihatan adalah satu keadaan dinamik yang melibatkan pelbagai dimensi kehidupan.

Kesihatan fizikal melibatkan fungsi tubuh dan kemampuan menjalani aktiviti harian, manakala kesihatan mental merangkumi emosi, kognisi, dan daya tahan terhadap tekanan. Kesihatan sosial merujuk kepada hubungan yang bermakna dengan keluarga, rakan, dan komuniti. Faktor gaya hidup seperti pemakanan seimbang, aktiviti fizikal, tidur yang cukup, kebersihan diri dan kebersihan persekitaran memainkan peranan penting.

Penentu kesihatan meliputi faktor genetik, umur, jantina, tingkah laku, tahap pendidikan, pendapatan, persekitaran, serta akses kepada penjagaan kesihatan. Ketidakseimbangan dalam mana-mana faktor ini boleh meningkatkan risiko penyakit tidak berjangkit seperti diabetes dan penyakit kardiovaskular, serta menjejaskan peluang rawatan awal.

Sistem penjagaan kesihatan meliputi perkhidmatan pencegahan, rawatan primer melalui klinik dan doktor keluarga, rawatan rapi di institusi perubatan, serta perkhidmatan sokongan seperti farmasi dan program vaksinasi. Promosi kesihatan dan pencegahan penyakit adalah elemen kunci untuk meningkatkan kualiti hidup. Data kesihatan digunakan untuk menilai beban penyakit, merancang program awam, dan mengukur kemajuan ke arah kesejahteraan masyarakat.

Kesihatan adalah isu bersepadu yang melibatkan individu, keluarga, komuniti dan kerajaan. Pendekatan bersepadu yang menghargai budaya, privasi, dan hak pesakit penting untuk memastikan akses adil kepada penjagaan kesihatan yang berkualiti.